Co wiedzieć o zespole cewki moczowej
Zespół cewki moczowej opisuje grupę objawów występujących, gdy cewca moczowa się podrażnie. Curetyka jest rurką, która przenosi mocz z pęcherza do zewnętrznej części ciała.
W tym artykule omawiamy zespół cewki moczowej wraz z jego czynnikami ryzyka i objawami. Obejmujemy również diagnozę, leczenie i zapobieganie.
Czym jest zespół cewki moczowej?
Zespół cewki moczowej, znany również jako zespół bólu cewki moczowej, jest terminem dla grupy objawów, które mogą wystąpić Kiedy cewca moczowa się podrażni.
cewą moczową jest cienką rurkę mięśnia, która biegnie między pęcherzem a zewnętrzną częścią ciała. U mężczyzn cewata moczowa przenosi również nasienie jądra z jąder podczas wytrysku.
Gdy cewca moczowa staje się podrażniona, pęcznieje, a rurka zwęża się, co może utrudnić osobie przekazanie moczu.
Objawy zespołu cewki moczowej są podobne do objawów zakażeń dróg moczowych (ZUM) i zapalenia cewki moczowej, które mogą również wpływać na cewkę moczową. Jednak infekcje bakteryjne i wirusowe nie są przyczyną zespołu cewki moczowej.
Zespół cewki moczowej mogą wystąpić zarówno u mężczyzn, jak i kobiet.
Objawy
Objawy cewki moczowej moczowej Zespół może obejmować:
- Potrzebowanie oddawania moczu częściej niż zwykle
- Ból podczas oddawania moczu
- Nagłe pragnienia oddawania moczu
- pęcherz nie czuje się pusty po oddawaniu moczu
- Dyskomfort lub ból w brzuch
- Ból w dolnej części pleców
- Ból na genitaliach
- Ból ból Podczas płci
Samce z zespołem cewki moczowej mogą również doświadczać wypisu z penisa i objawów związanych z funkcjami seksualnymi, takimi jak obrzęk jądra, ból podczas ejakulacji i krew w nasieniu.
Czynniki ryzyka
Lekarze nie w pełni rozumieją, co powoduje zespół cewki moczowej. Jednak pewne warunki zdrowotne i czynniki środowiskowe mogą zwiększyć ryzyko rozwoju zespołu cewki moczowej.
Niektóre możliwe czynniki ryzyka zespołu cewki moczowej obejmują:
Zakażenia przenoszone seksualnie
Zakażenia przenoszone drogą płciową (STI) mogą zwiększyć ryzyko rozwoju zespołu cewki moczowej https://harmoniqhealth.com/pl/. STI, które mogą prowadzić do zespołu cewki moczowej, obejmują rzeżączkę, chlamydię i mycoplasma genitalium.
Substancje spożywcze
w niektórych pokarmach mogą wejść do moczu i podrażniać cewkę moczową. Żywność, która może zwiększyć ryzyko zespołu cewki moczowej u niektórych osób, obejmują:
- Żywność i napoje zawierające kofeinę
- gorące lub pikantne produkty spożywcze
- Alkohol
DRUKTANTY
Chemikalia w mydłach, produktach higieny osobistej i środkach antykoncepcyjnych mogą zawierać chemikalia, które u niektórych osób podrażniają cewkę moczową. These can include:
- scented soaps, body washes, and bubble baths
- feminine hygiene sprays or douches
- sanitary products
- Żele antykoncepcyjne
- Prezerwatywy
Zakażenie dróg moczowych
Ludzie mogą czasem rozwinąć zespół cewki moczowej po niedawnym posiadaniu ZUM. Wynika to z faktu, że cewka moczowa może być bardzo wrażliwa podczas powrotu do zdrowia po infekcji.
Stosunek seksualny
Szorstka aktywność seksualna może uszkodzić cewkę moczową, szczególnie u kobiet. W takich przypadkach zapalenie, które prowadzi do zespołu cewki moczowej, jest częścią naturalnego procesu gojenia.
Inne czynniki ryzyka
Inne czynniki ryzyka zespołu cewki moczowej mogą obejmować:
Kobiety, które urodziły kilka dzieci, mogą być również bardziej narażone na zespół cewki moczowej. Dostawa bez podcięcia podcięcia, czyli wtedy, gdy lekarz dokonuje nacięcia w tkance między pochwy a odbytem, może również zwiększyć ryzyko rozwoju zespołu cewki moczowej.
Diagnoza
Lekarz, który zwykle jest specjalistą o nazwie urolog lub uroginekolog, zdiagnozuje zespół cewki moczowej. Diagnoza może być trudna, ponieważ objawy są często podobne do objawów innych schorzeń, takich jak UTI, zapalenie cewki moczowej lub zapalenie pęcherza.
Urologowie zwykle diagnozują tylko osobę z zespołem cewki moczowej po wykluczeniu innych możliwych przyczyn.
W większości przypadków urolog poprosi o próbkę moczu. Zapytają również osobę o jej objawy, czynniki ryzyka i historię medyczną. Urolog może również przeprowadzić badanie fizykalne.
Leczenie zależy od podejrzanej przyczyny stanu.
W przypadku osób z STI, UTI lub inną infekcją urolog może przepisać Leki leczenia infekcji. Mogą zalecić przebieg antybiotyków, jeśli infekcja jest bakteryjna.
Urolog może również przepisywać leki w celu złagodzenia bólu i stanu zapalnego.
Jeśli urolog podejrzewa, że przyczyną jest irytujące mydło lub produkt higieny, wówczas mogą zalecić, aby osoba próbuje zatrzymać lub zmieniać produkty. Dalsze leczenie może nie być konieczne.
Niektórzy urologowie zalecają również wprowadzenie zmian w diecie, aby pomóc w leczeniu zespołu cewki moczowej.
W badaniu z 2002 r. Naukowcy poprosili samice z zespołem cewki moczowej o śledzenie diety Przez 12 tygodni nie pozwoliło na kawę, alkohol ani pikantne potrawy. Spośród 675 kobiet, które wzięły udział, 89 procent stwierdziło, że ich objawy całkowicie minęły do końca badania.
Zapobieganie
nie zawsze może być możliwe zapobieganie zespołowi cewki moczowej. Jednak osoba może zmniejszyć ryzyko opracowania tego stanu przez:
- Za pomocą prezerwatywy podczas płci
- Za pomocą prania bez perfum, kąpieli bąbelkowych i produktów sanitarnych
- Ograniczanie lub zmniejszenie spożycia alkoholu i kofeiny
- Unikanie gorących lub pikantnych potraw
Podsumowanie
Zespół cewki moczowej odnosi się do grupy objawów, które wpływają na cewkę moczową, która jest cienką rurką mięśnia, która łączy pęcherz z zewnętrzną częścią ciała. Objawy te mogą obejmować trudności z oddawaniem moczu i ból lub dyskomfort w dolnej części brzucha.
Lekarze nie w pełni rozumieją, co powoduje zespół cewki moczowej. Jednak czynniki ryzyka zespołu cewki moczowej mogą obejmować infekcje i drażniące z niektórych pokarmów i produktów higieny.
Leczenie zespołu cewki moczowej często obejmuje leczenie jakichkolwiek warunków lub unikanie produktów żywnościowych i higieny, które mogą podrażniać cewkę moczową.
- Zakażenie dróg moczowych
- Ból/znieczulenie
- Zdrowie seksualne/STDS
- Urologia/Nefrologia
Wiadomości medyczne mają dziś ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i czerpią wyłącznie z recenzowanych badań, akademickich instytucji badawczych oraz czasopism medycznych i stowarzyszeń. Unikamy używania trzeciorzędowych odniesień. W każdym artykule łączymy podstawowe źródła – w tym badania, odniesienia naukowe i statystyki – a także wymieniamy je w sekcji zasobów na dole naszych artykułów. Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak upewniamy się, że nasza treść jest dokładna i aktualna, czytając naszą politykę redakcyjną.
